دام و رام همان شک به خود است. به شدت معتقدم که پیشینه آدم ها در آینده شان تأثیر گذار هست با این وجود گاهی اوقات آدمها به خودشان هم شک می کنند که پاداشی که به آنها می رسد خیلی بیشتر از حد انتظارشان هست.

من پی دام چه بودم که به رام تو شدم
هدف و خام چه بودم که به خان تو شدم
در همه عمر شدم من طلب و طالب هوش
از شراب و قدح دست که خوردم که چنین مست شدم
عیب رندان غزلخوان نبود در حد من
طلب و لطف که بوده است که بر جام شدم
کار مجنون نبود دسترسی بر لیلی
که دعا کرد مرا سیر ز میخانه شدم
بی نصیبم من بیچاره ز ورد سحری
از کدامین کتب سحر چنین مات شدم
مانده ام سخت عجب در کرم و جود خدا
تا برای چه نصیب رخ آن ماه شدم
من و این نرگس مست و کله بی پروا
از سر لطف خداوند قرین تو شدم
آرزویم هم بر عمر پر از برکت توست
من برای خوشی و خنده تو هست شدم

شعر دام و رام بلو ترکیه – بیست و نهم آبان ساعت ۲۰:۳۰