دلهای با مروت مربوط به کسانی است که همیشه در دلت جای خوش دارند و با یادشان آرامش میگیری غم شان دردی عظیم است و شادی شان دلخوشی

هستند در کنارم دلهای بی قراری
کز من قرار گیرند در بزم و در عزایی
تا که تو هستی و دل در خدمت قدومش
با یک زبان بگویند ای حضرت شفا بخش
آنی که تو نباشی در خدمت و حوالی
با یک صدا بگویند ای آدم ریایی
در این دو روز عمرم دیدم هزار و اندی
از آن ددان نامرد تا حد بی حسابی!
برعکس این رفیقان هستند عاشقانی
در خدمتند شب و روز تا حد یار جانی
هرچند این بزرگان تعدادشان کمین است
اما توان آنها مانند سیل وزین است
من را خوش است حالی با یاد این عزیزان
خواهم بداد سر را در راه این مریدان

شعر دلهای با مروت – مسعود صبغی