اشک دل گریه ای درون خود دل است که حتی سایر اعضای بدن آن را نمی بینند. ممکن است آثار آن اشک بر مابقی اعضا اثر بگذارد اما قطعا دیده نخواهد شد. اگر نتوانیم آن را از بدن خارج کنیم آسیب های فراوانی خواهیم دید.

کجا جاری کنم اشک دلم را ؟
کجا خالی کنم غم های خود را ؟
در این دنیای بی مهری ز هر سو
کجا من بشکنم سودای دل را
غمینم من دلی پر درد دارم
کجا من گم کنم سم های دل را؟
در این دوران بی روح و پر از درد
کجا درمان کنم غم های دل را ؟
به هر جا بنگرم غم خانه کرده
کجا هر شب گذارم همّ خود را؟
نبیند کس بجز خنده از این دل
کجا پنهان کنم سردی دل را؟

دروس – چهارشنبه نوزده اردیبهشت ۱۴۰۳ – ساعت ۲:۴۰

.