حایی می خواندم که تنها کشوری در دنیا که بارها و بارها تنوانسته روی پای خودش بایستدو دوباره به اوج برسد ایران بوده و به نظرم خواهد بود. این روزهای ایران و ملک ایران اصلا خوشایند هیچ کسی نیست. امیدوارم بزودی بهترین ها برای ایران و ایرانی رقم بخورد.

بدا شیراز و آن روز سیاهش
دلا آن زاهدان آن رنگ خاکش
ز کرمانشاه و از تهران و تبریز
تماما محو آن خون شباویز
ز خرمشهر تا اهواز و کاشان
خراسان و سپاهان ، ملک ایران
ز مهسا و یلان و پهلوانان
از آن ناموس ورزان و جوانان
تو گویی آن چریک نازک اندام
که سر تا به قدومش بوده فرجام
ندارد هیچ باکی از سر و تیر
بدارد او دلی همچو دو صد شیر
دل ما نازکان ناخوش احوال
از این جور و جفا و این همه قال
همیشه در هراس و در مقال است
دلش با رند و مست و جان نثار است
بر این ایران و این پوران و توران
مر او را صد درود بیش ش هزاران