پدر به نظرم مظلوم ترین فرد یک خانواده و حتی یک جامعه هست. کسی که تقریبا مجبور هست کمی سخت تر باشد برای حفظ خانواده و حریم آن. نیازی در ظاهر نداره اما در درونش پر از خواهش و التماس هست برای همراه بودن.

هرچند که او هست غنی تر ز همه دار و ندارم
اما نبود نام و نشانش همه در ورد زبانم
دارم من از او نام و نشانی همچو یک اسم
لیکن همه جا مست شوم تا برود یاد ز یادم
مادر که بود درب بهشت در کف پایش
وی داد به مام من و تو کنیه مام ش
هروقت که داری تو به درگاه الهی
یک چند سوال و هوس و گریه و زاری
گفته است خداوند که او هست پذیرش
من باب رسیدن به دعای بچه هایش
آری که پدر بود همیشه و همه حال
در پشت اجابت ز همه خواسته هامان
او خواست که من آمدم و سر بنهادم
در پیش رخ خوبدلان و کس کارم
ای کاش توانم که شوم لایق آن نام
هرچند که سخت است شوم درخور آن نام
ای آنکه پدر داری و قدرش نشناسی
هش دار که او گر برود سخت بمانی