شعر جنگ اوکراین حرف دل است برگرفته از جور و ستمی که بر مردم اوکراین و روسیه و همچنین یادآور سختی هایی از چنگ ایران و عراق:

شعر جنگ اوکراین شعری برآمده از دل تنها به دلیل همراهی همدلی با دوستان و عزیزان اوکراینی ، به امید بازگشت زود و سلامت تک تک به خانه شان

آن زن تنها
به همراه عزیز کوچکش
بعد عمری

سخت کاری
زجر دوری
همرهی با همسرش

آن بزرگی
بعد عمری
با عصا بی همسرش

آن دلیری که ندارد
جز فشاری که

بجنگ!

کودکی که داشت ذوقی
از برای سالگرد بودنش

آن که بعد از سالها
صاحب شده یک سقف را

دیگری تازه بخواهد شد
میان دلبران

او که بعد از عمر پرکارش
فقط دلخوشی اش
بود اینکه سربزارد بر زمین
در خانه اش
کاشانه اش

زاهد و دیر و کلیسا
هر کتاب و یادبود صاحبش

سبزی و سرزندگی
صاحب دلی و منصبی
پول و ماشین و زمین
آن خانه اسکندری
بیخیالی و نداری
خفتنی در زیر پل
هرچه بود و هرچه هست
می رود در کمتر از آنی
به دستور ددی
ناگهان بر باد و
دیگر نیست حتی ذره ای
یاد آن و
هست در ذهنت بجز
راهی برای چاره ای
تا که شاید باز بینی
صبح دیگر روی نیک همرهان
گر نیاید روی آمالت
چو بختک بددلی

شعر جنگ اوکراین – مسعود صبغی