عشق در پیری معادل همان عاشقی در زمان نوجوانی است. وقتی عشق سراغت بیاید، زمان و مکان نخواهد شناخت. ممکن هست که موضوعش عوض شده یا حتی عمیق تر هم بشود اما گذر عمر در کیفیت آن اثر نمی گذارد. البته من بر این باورم که عاشقی در پیری بسیار حرفه ای تر، عمیق تر و زیباتر از نوجوانی و جوانی است.

پیرم اندر این دیار و نوجوان در عاشقی
بی رمق در زندگی و پر توان در عاشقی
همچو مجنونم که میگردد برای لیلی اش
لیک لیلای درونش نا گزیر از عاشقی

دروس – یکشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۳ – ۲:۱۲